Протест и сочуства на видни американски граѓани за погромот врз македонскиот народ по Илинденското востание.
25 јуни 1985 год., Стојан Христов на Скопскиот Универзитет.
Стариот џебен саат е единственото што таткото на умирање го остава како спомен за авторот. Автентично и емотивно преку саатот ни се дава пораката за чување на културно ни наследство.
Работејќи по новата ветена земја Македонците се ретчат и закопуваат каде се нашле, дури и во непрегледните прерии на Америка, далеку од родната Македонија. За погребот на татка си раскажувачот вели:
Христов ја дава и Македонската “племенска сплотеност” и разбирање, работејќи во тајфи ширум САД, за што вели:
Опишани се и македонските квартови по градовите на САД . Како и други народности во САД и Македонците се изолираат во посебни улици, гета.
Христов дава и патешествија на Македонци со вродена интелигенција:
Христов, го исмева контењето на некои Македонци во докажувањето кој е поголем “Американец”, иако се на најмизерната скала таму.
Кога подоцна почнува да добива плата и станува роб на фабричката работа тој најпластично го опишува моментот на отчовечување кога вели:
- Објаснувајќи ги емигрантските односи на Македонците со другите – Бугарите, Грците, (дури и Црнците) но и меѓусебно Христов ги дава навредите, надменоста и емоциите.
Панде Манојлов, новинар и писател од Битола, член на ДПМ, автор на 12 книги, поезија и проза напиша песна за Палестина во далечната 1982 год. и ја објави во весникот Нова Македонија и денес истата е химна на Арапскиот свет.
Познатите Вселенски собори на православните помесни цркви се одржуваат во следните години:
Во македонскиот фолклор дури и од доцниот среден век како и од новиот век, многу битни елементи се истоимени со антички митолошки поими. Така интересно е за боите и нивното истоимено значење, што се целосно поклопени.
Во Парламентот на Јапонија во Долниот дом, веќе одамна постои посебна парламентарна група со назив “Лига за Македонија“.