Петар Поп Арсов (1868 - 1941)
Само еднаш – во ропското вековие кога патот отворен пред македонскиот револуционер со определбата за револуција, го одведе до – слободата.
Да се биде Македонски револуционер е навистина нешто посебно, оној кој тргнал по тој пат знаел дека одбрал нешто што ги надминува маките на Тантал и Сизиф.
Многу современици на револуционерите својот живот го доодувале како тлеење, како помиреност со сите силници и насилства.
И подрастично, дури има револуционери од туѓи народи кои се посветиле во делото на македонскиот народ водени од слободарски емоции за најнапатениот народ на Европа.
Роден е во Јанина и како момче оставил сé и отишол во Св. Гора, каде што се замонашил во Дохијарскиот манастир.
За време на Јустинијан I (527-565) византиската војска прави неколку реорганизации и зајакнувања. Во рамките на тоа, посебно се зајакнува коњицата која е составена од тешка и лесна коњица слично како и кај Александар Македонски.
(Манастир “ Св. Богородица Пречиста “ близу Кичево)
Во средината на IV век п.н.е во македонската постојана војска, пешадијата е главно пополнувана од селанството а коњицата од племството и земјопоседничката аристократија.