Агитацијата (l. ”agitare”, поттикнување, покренување) е облик на организирано политичко влијание на масите и придобивање кон одредени идеи според кои би се покренале на акција. Агитацијата е неразделна од пропагандата и нејзин посебен израз.
Jаничарот е извлечен од пазувите на одреден народ во фаза на недозреаност, потоа обучен и воспитан во духот на друг народ.
Бугарите денес имаат проблем со - САМОСВЕСТА, неа ја немаат- ТАКА ИМ КАЖАЛЕ, ТАКА ПРАВЕЛЕ.Таму се е - ФАЛСИФИКУВАНО и ДИРИГИРАНО.
Исчекувањето представува страв од ЗАМИСЛЕНА ОПАСНОСТ. Доминираат – ФАНТАЗИИТЕ и ПРЕДСТАВУВАЊАТА
Паниката е ефекасно пропагандно средство кое го користат службите речиси постојано и со различен интензитет
Во овој тип пропаганди, важи едноставното правило – “Целта ги оправдува средствата”, нејзината крајна цел е манипулација со лугето и нивните вредности.
Во свеста на човекот не се задржува точно и јасно, се она што во секој момент го опкружува и што се случува, но се задржува она кон што е – УСМЕРЕНО НЕГОВОТО ВНИМАНИЕ.
Информацијата(иите) се основна “храна “ за пропагандата. Соодносот помегу Пропагандата и Информацијата е суштински “Informatio” (Informare) е Латински збор што означува – објаснување, известување но и поучување, упатување и сл.
На подрачјето на “Алшар” виреат и два вида темјанушки – “виола-алшарика” и “тимус-алшарика”
По победата над кралот Пор во Индија, Александар во палатата наишол на богатство кое се состоело од големи количини злато.
Филип II Македонски се обидувал да го освои градот Визант кој единствен останал неосвоен од него. Една облачна ноќ бил на самиот праг да го освои.
Покрај тоа што Александар Македонски бил успешен оратор кога се во прашање неговите фаланги и знаел постојано да ги храбри, тој знаел и богато да ги награди и да се грижи за нив.