Црквата успение на Пресвета Богородица е еднокорабна градба со полуоблест свод и полукружна апсида на источната страна.
Црквата која е посветена на Сите Светители, со фрески од средината на XV век, припаѓа во редот на скромни, рустично ѕидани еднокорабни храмови со тристрана апсида однадвор.
Македонија е надалеку позната по богатиот фонд свидетели на средновековната уметност и култура, мошне битни за историјата воопшто.
Од остатоците и откриените темели на повеќе профани и сакрални објекти на островот Голем град, единствено е сочувана црквата посветена на свети Петар.
Едноставна градба од продолжен тип, однадвор завршува со ниска тристранаапсида и е пресведена со полуоблест свод. Со своите мали димензии и со обликот црквата Свети Никола е сродна на повеќе рустично ѕидани и грубо малтерисани споменици од XV век, од околината на Охрид.
Точниот датум на ѕидање и живописување не е познат, но врз основа на стилската анализа на живописот може да се заклучи дека е настаната во втората половина на XV век.
Во преспанскиот регион, близу до живописното село Курбиново, во пазувите на планината Пелистер е сместена црква посветена на свети Ѓорѓи.
Во близина на Марковиот манастир, во скопското село Сушица, сместена е црквата посветена на Божјата мајка, меѓу месното население попозната под името Свети Никола.
Во селото Дреново кое се наоѓа на дваесет километри југоисточно од патот Градско - Прилеп, изградена е црква посветена на божјата мајка, Света Богородица.
Во стариот дел на Варош, на месноста Плаошник (порано викан Имарет), се наоѓаат остатоци на Климентовиот манастир, посветен на Св. Пантелејмон.
Филип II Македонски се обидувал да го освои градот Визант кој единствен останал неосвоен од него. Една облачна ноќ бил на самиот праг да го освои.
Во средината на IV век п.н.е во македонската постојана војска, пешадијата е главно пополнувана од селанството а коњицата од племството и земјопоседничката аристократија.
Во почетокот на XX век во Македонија како дел од турската империја не постоеле услови за поттик на унапредување од застарениот начин на земјоделско производство.
Линкестида е македонско кнежество во состав на Македонското кралство. Главен град му е Линк кој се наоѓал на свиокот реката Црна (Еригон) на ридот “Висок Рид”, над рибарникот кај денешното село Букри.