Нарсес е името на Ерменецот кој од роб стана еден од најголемите и најуспешни војсководци и државници на Византија. Нарсес (472-568, по др. извори 478-573 год) доаѓа на дворот на Јустинијан I како роб, но како миленик на царот, се издига на највисоките дворски должности.

Во времето на Византиско-македонските царски династии но и воопшто во Византиско време под поимот “кламис”, се подразбирала убава царска наметка.

Иако официјална година на крајот од единственоста на Христијанството е 1053 год., кога се случува дефинитивниот раскол Христијаните-католици и Христијаните-православни, всушност Рим сеуште има свое влијание во Византија.