Во една повелба царот Роман Постариот го нарекува 'најголем од сите филозофи”. Но плашејќи се душата да не му се погордее и да не пропадне заради човечката слава, ова прекрасно момче се облекло еден ден во просјачки алишта и дошло во Света Гора, каде што примило монашки чин од познатиот светител Козма.

После долгите осаменички подвизи тој го обновил ксиропотамскиот манастир, а малку потоа изградил нов манастир, СветоПавловскиот, каде што во старост и умрел. Кога тој манастир се осветувал, царот Роман испратил на дар голем дел од Чесниот Крст, кој и до денес таму се чува. За овој светител се зборува, дека го проповедал Евангелието во Македонија и во Србија. Претрпел многу маки од злобниот цар Лав Ерменецот, иконоборецот и се упокоил во 820 година.

Пред својата смрт, Св. Павле им рекол на браќата: 'Еве, дојде часот што мојата душа секогаш го сакала и од кој телото мое секогаш се плашело”.