Во непосредна близина, јужно од црквата Св. Димитрија, од десната страна на патот, на самите карпи, се наоѓа црквата посветена на чудотворецот Никола.
Подигната е на доминантно место, во стариот дел на градот во непосредна близина на црквата Св. Климент. Над јужниот влез од внатрешноста е откриен натпис од кој дознаваме дека црквата е подигната и живописана во 1477 г.
Западно од рибарската населба-Канео, на една карпеста височинка над самото езеро , се наоѓа црквата посветена на Св. Јован. Подигната е во времето на охридското семејство Теологите околу 1280 година.
Недалеку од Горна Порта, на самиот излез од дворот на Св. Богородица Перивлепта (Св. Климент) се наоѓа малата еднорабна црква посветена на Светиот воин Димитрија.
На самиот излез од Велес, од десната страна на самиот пат кој води кон Градско, се наоѓа манастирот Св. Димитрија.
Овој исклучителен споменик на архитектура и живопис, според натписот кој се наоѓа на задниот влез, од внатрешноста, го подигнал византискиот намесник Прогон Згур, роднина на византискиот император Андроник II Палеолог во 1295 година.
Во групата цркви сместени на Скопска Црна Гора припаѓа црквата Свети Спас, во село Кучевиште, посветена на Светото Воведение Богородичино. Таа е една од најстарите цркви во тој крај.
Во селото Лешок постојат две цркви посветени на светецот Атанасиј- едната е од постар, а втората од понов датум.
Во непосредна близина на скопското село Љуботен сместено на падините на планинскиот масив Скопска Црна Гора, е подигната црква посветена на свети Никола.
Манастирската црква посветена на светецот Леонтиј се наоѓа во селото Водоча, во близина на Струмица. Планинскиот амбиент ја засилува нејзината духовна убавина и, воедно, ја прави оваа црква различна во секоја сезона од годината.
Роден е во Антиохија. Во својата младост добро ја изучил филозофијата, медицината и живописот.
По решавачката битка со Дариј III Кодоман, која Александар ја добива во своја корист, паднале и многубројните богатства од бојното поле.
На преминот од XI кон XII век точно се разграничувало као два засебни света поимот за граница на Христијанството од растечкиот ислам.
Наумакија (од наус=брод и махи=битка) е вештачка битка на вода со вистинска или симултана употреба на оружја познати уште во XII век п.н.е во стариот Египет што се огледа од прикази на гробница во Ал Гиси.
Фалангата е непрекинато збиено линијско постројување во повеќе редици, најпогодно за пешадија наоружана за блиска борба. Прв таков строј познат е уште од околу третиот милениум п.н.е кај Сумерците (Вавилонија).