Протест и сочуства на видни американски граѓани за погромот врз македонскиот народ по Илинденското востание.
25 јуни 1985 год., Стојан Христов на Скопскиот Универзитет.
Стариот џебен саат е единственото што таткото на умирање го остава како спомен за авторот. Автентично и емотивно преку саатот ни се дава пораката за чување на културно ни наследство.
Работејќи по новата ветена земја Македонците се ретчат и закопуваат каде се нашле, дури и во непрегледните прерии на Америка, далеку од родната Македонија. За погребот на татка си раскажувачот вели:
Христов ја дава и Македонската “племенска сплотеност” и разбирање, работејќи во тајфи ширум САД, за што вели:
Опишани се и македонските квартови по градовите на САД . Како и други народности во САД и Македонците се изолираат во посебни улици, гета.
Христов дава и патешествија на Македонци со вродена интелигенција:
Христов, го исмева контењето на некои Македонци во докажувањето кој е поголем “Американец”, иако се на најмизерната скала таму.
Кога подоцна почнува да добива плата и станува роб на фабричката работа тој најпластично го опишува моментот на отчовечување кога вели:
- Објаснувајќи ги емигрантските односи на Македонците со другите – Бугарите, Грците, (дури и Црнците) но и меѓусебно Христов ги дава навредите, надменоста и емоциите.
Римјанин по раѓање и свештеник во Амфипол, град македонски. Пострадал за време на Диоклецијан.
Даките (лат. “Daci”) – народ сроден со Траките, во стариот век населен во долниот Дунав, особено северно од реката, со нејасни и непостојани граници.
Римски војници; пострадале за Христа во Доростол, Македонија, околу 302 година.
Според Управата за заштита на културното наследство од Македонија низ светот се однесени преку 20 000 вредни икони.
Во Македонија има многу овошја кои денес масовно се одгледуваат а се од Арапско потекло. Така тие доаѓаат главно преку Шпанија од каде Арапската култура и влијане допирале.