“Jасно е дека проблемот на национализмот не се јавува кај бездржавните општества. Ако нема држава, очигледно не можеме да се прашаме дали нејзините граници се совпаѓаат или не се совпаѓаат со границите на нацијата.“

Се наметнуваат повеќе прашања. Првата реченица од авторот - “јасно е дека национализмот како проблем не се јавува кај бездржавните општества“, воопшто не држи.
Уште повеќе што веднаш тоа го врзува со границите кои ете не се знаело дали ќе се совпаднеле оти немало држава!?

- Познато е дека Хелените иако немале никогаш своја единствена држава но се расцепкани во разни локални, градски и слични нејасни форми на општества, национализмот им бил високо истакнат.

Пред опасности од други држави и нации како со Персија првично и Македонија со Македонците подоцна, Хелените се здружувале национално и си ја бранеле нацијата. Ниту имале држава ниту сметале за потребно некогаш да ја имаат, уште помалку таа да е со некави јасни граници !

Но со ова Гелнер се негира и себеси, зашто тој како Евреин добро знае дека Евреите со илјадници години немале држава, па тоа не ги спречувало да си имаат свој национализам во било која средина и да се нашле.Тој е посебно изразен низ самоизолациите по гета било и во која да се држава,трговиите, финансиите и сл. во нивни круг водени.

Можеби на тоа ги терала средината која тешко ги прифаќала, но тоа само значи дека уште посилна морала да биде поврзаноста меѓу нив, сакале тие или неќеле.

Дури и малку расчепкување по нивната историја, веќе пали некаков нивни посебен а нејасно од каде толку лесно запаллив национализам. Другите со нелагодност пишуваат, или може за се друго но за тоа – не?!

Дали пак понатака да прашаме Зошто токму Гелнер е директор на факултетот за национализам во Прага чиј финансиер е Сорос исто така – Евреин или зошто така силно влијание во пишувањето кај него од Маркс и Фројд?

Ете веќе се палат ламбите на национализмот но оној одбрамбениот а воопшто не ни е намерата таа. Напротив – многу е нормално, да си се најдат сонародници особено кога се надвор, тоа е сечие право како што е наше право да се поврзуваме меѓусебно и да си ги сакаме нашите мислители и историски личности.

За Евреите се најдобро посакуваме, тие се патилци колку и ние – Македонците, сигурно и поголеми - не малку изнастрадаа низ историјата. Во многу страдања и борби сме биле заедно, барем во Македонија ги имало и живееле братски со Македонците зашто биле под исти тиран.На сајтов барем има доволно од таа заедничка борба и особено нивните страдања.

Го даваме како најекстремен пример, инаку може да бидат и Кинезите во перкуокеанските земји, нема земја каде нема “Кинески кварт” со “кинеска” култура, храна, облека, јазик, писмо и се што кинеската нација користи како национални обележја.