|
Аристотел
|
Неговиот татко Нико Мак (Македонецот-авт.), кој починал кога Аристотел бил млад, бил лекар на македонскиот царски двор, чии синови биле среќни да бидат поврзани со македонските владетели.
Се оженил за внуката на Хермија (владетел во Мала Ациа), Питија, која му родила ќерка, и од друга жена, староседелка од Стагира, тој подоцна имал син, Нико Мак, на кого ја именувал Никомаковата Етика. Во Атина, Аристотел секогаш бил сомнителен заради Македонската поврзаност (тој беше таму окупатор-авт.), и неговата положба станала појасна кога Александар Велики починал во 323 година. Тој бил обвинет за грешност и помнувајќи ја судбината на Сократ, Аристотел ја напуштил Атина, како што се претпоставува дека рекол, Атињаните се “двапати грешници против филозофијата”. Тој избегал на Халкидик, каде и починал следната година на околу 62 години, наводно од стомачна болест предизвикана од премногу работење.
Теофраст
|
Според еден традиционален податок, делата што опстоиле до денес како прирачни записи кои биле внимателно чувани од Аристотеловиот другар, Теофраст, и наследник како главен на Лицеумот. Плашејќи се од анти-Македонското расположение во Атина да не ги поништат записите, Теофраст наводно ги испратил во Мала Азија и останале скриени 150 години. Достапни станале во тринаесетиот век во латински превод и овие латински преводи биле од верзии на Арабски јазик.”
(“МАКЕДОНИЈА ПРАИСТОРИЈА, ИМПЕРИЈА И ДЕНЕС”, стр.44, Симе Пандовски, Матична и универзитетска библиотека “Климент Охридски”, Битола, 2000)
|