На подрачјата од Македонија врз основ истражувањата на енолитот (бакарното време), се издвојува регионална културна група во Пелагонија, т.н.р “Шуплевец – Бакарно Гумно“.
Со крајот на IV милениум п.н.е, се преминува од неолит во метално време.
Селото Наколец е денес во тажна состојба а по бројните иселувања што во околните градови, што по прекуокеанските, а особена дестинација се САД. Селото е слика интересна за анализа како изгледал амбиентот на наколните населби но и воопшто за населбите на вода.
Наколните населби во Македонија (Устие на Дрим и Црквени Ливади с.Враништа, Струшко, Наколец Ресенско и др.) се посебно интересни за анализа зашто суштествуваат низ различни периоди со спецификите на секој од нив.
Еволуцијата на неолитот во Македонија е поделена во три фази: ран, среден и доцен и неколку интерни подфази.
Со неолитот (7000-3500 год. на ст.ера) започнува најреволуционерната етапа од културно-историскиот развој на човештвото. Неолитскиот човек во Европа дошол од југ и југоисток, во повеќе генерации со подобрувањето на климата и вегетацијата.
Роден е во Јанина и како момче оставил сé и отишол во Св. Гора, каде што се замонашил во Дохијарскиот манастир.
Во 2007 година лето-есен на “Плаошник” во археолошките истражувачки работи вкупно работеа 440 луѓе што е најголема и поединечна археолошка акција на светот.
Александрија како град за многу кратко време изникнал во најважен град – пристаниште во Средоземјето и заедно со Картагена се незаобиколни дестинации на тогашниот познат свет од антиката.
Во времето на Византиско-македонските царски династии но и воопшто во Византиско време под поимот “кламис”, се подразбирала убава царска наметка.
Македонец по потекло. Како роб бил купен од некој богат човек Теогност во Цариград за време на царот Лав Мудриот, син на царот Василиј Македонецот.